Start
Roraty ze św. Józefem
Adwent to okres rozważań radosnej tajemnicy wcielenia Słowa Bożego i przenikania się życia doczesnego z życiem wiecznym. Dlatego powinniśmy wykorzystać ten czas, aby zwolnić tempo codziennych zajęć i trosk i wgłębić się w radosną tajemnicę Bożego Narodzenia.
Odprawiane od wieków roraty, codziennie w mroku poranka, a obecnie także wieczora są zaproszeniem dla wszystkich pragnących zgłębić wiarę przez tajemnicę wcielenia Słowa Bożego. Bo jak mówił św. Brat Albert „Jaka modlitwa taka doskonałość, jaka modlitwa taki cały dzień”. Z radością bierzemy udział w roratach. Nabożeństwo to ma wyjątkowy nastrój. W świątyni, przy całkowicie wygaszonym oświetleniu odbywa się procesja ze światłem lampionów, które wygasają na śpiew hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, kiedy to następuje zapalenie oświetlenia kościoła. Zapalone lampy i świece w rękach uczestników to symbol naszego czuwania i oczekiwania na przyjście Jezusa. Rozświetlenie świątyni to symbol rozproszenia mroków grzechu po przyjściu na świat Pana Jezusa.
Podczas tegorocznych rorat wpatrujemy się w postać św. Józefa i poznajemy jego postawę wobec działania Boga w jego życiu. To bardzo bogata lekcja dla wszystkich uczestników tegorocznych rorat. Ponieważ św. Józef był człowiekiem wierzącym i ufającym Bogu został wybrany z pośród mężczyzn na męża Maryi i ojca Syna Bożego. Jako człowiek przeżywał różne rozterki i problemy, ale ufając Bogu nie był sam. Jako mąż wykazał wielką odpowiedzialność za Maryję. Tuż przed narodzeniem Dziecka, udaje się wraz z Maryją w kilkudniową, pieszą podróż do Betlejem, aby wziąć udział w spisie ludności. Gdy dotarli do celu po długiej i wyczerpującej podróży nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Św. Józef poszukiwał odpowiedniego miejsca na nocleg. Pod namową pasterza podejmuje decyzję o zatrzymaniu się w grocie skalnej, w której przebywały zwierzęta. Po narodzeniu Jezusa św. Józef opiekuje się Maryją i Dzieciątkiem w wśród zwierząt i pasterzy. Wieść o narodzeniu Syna Bożego szybko rozniosła się po okolicy i dotarła do króla Heroda, który postanowił zabić Dziecię. Św. Józef we śnie otrzymuje polecenie od Anioła, aby opuścił Betlejem i wraz z Maryją i Jezusem udał się do Egiptu. Gdy umiera Herod św. Józef z rodziną wraca do Nazaretu. Tam jako cieśla podejmuje pracę, aby zapewnić rodzinie opiekę materialną i ekonomiczną niezbędną do wychowania i rozwoju Dziecka. Warsztat cieśli św. Józefa był miejscem pobierania podstaw wiedzy przez Jezusa.
Św. Józef wypełnił wiernie wszystkie obowiązki ojca wobec małego Jezusa. Jako odpowiedzialna głowa Świętej Rodziny z Nazaretu wykazał się niespotykaną przenikliwością, roztropnością, sprawiedliwością, męstwem i pracowitością. Wiara i bezgraniczna ufność Bogu jaką wykazywał św. Józef pozwoliły Mu osiągnąć doskonałość gwarantującą szczęśliwe i bezpieczne życie Świętej Rodziny.
W czasach ogromnego kryzysu ojcostwa, kiedy coraz więcej mężczyzn nieodpowiedzialnie przeżywa swoje życie, relacje małżeńskie i ojcowskie, spojrzenie na św. Józefa i wzorowanie się na jego stylu życia jest niezbędne. Rodzina będzie moralnie i duchowo zdrowa i silna, tylko wtedy, kiedy wizerunek ojca odpowiedzialnego, pracowitego, mądrego, pobożnego i roztropnego na nowo zagości w naszych domach. O takich mężów i ojców trzeba nam prosić Pana. Czyńmy to za przyczyną św. Józefa biorąc udział w roratach i modląc się do niego indywidualnie.
Stanisław i Lucyna Teterowie