Start

Pielgrzymka w Jubileuszowym Roku Chrztu Polski

        O godzinie 2.00 grupa pątników z parafii: Dwikozy, Góry Wysokie i Mściów pod opieką księdza proboszcza Stanisława Czachora i księdza wikariusza Krzysztofa Piekarskiego wyruszyła w pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej. Wysławiając Boga i uwielbiając Matkę Boską w modlitwach i pieśniach dotarliśmy do brzegu jeziora Lednica, gdzie przewodnik zapoznał nas z geograficzną lokalizacją miejsca, do którego przybyliśmy. Linowym promem przepłynęliśmy na wyspę Ostrów Lednicki, który jest najbardziej prawdopodobnym miejscem chrztu księcia Mieszka I w 966 roku. Po zejściu z promu czuć klimat epoki tego miejsca, na brzegu powitało nas trzech jeźdźców w charakterystycznych zbrojach: Bolesław Chrobry i Otton III oraz biskup Gaudenty oraz odtworzona zagroda z budynkami i ogródkiem, w którym zgromadzono rośliny i zioła spożywane przez ówczesnych mieszkańców.

Na wyspie zachowały się pozostałości drewniano-ziemnych wałów obronnych dwunastometrowej wysokość oraz umocnień brzegowych i dwóch mostów, które łączyły wyspę z lądem. Wewnątrz obwałowań usytuowane było palatium, do którego przylegała kaplica z pozostałościami basenów chrzcielnych, w których mógł przyjąć chrzest Mieszko I oraz inni mieszkańcy państwa Polan. Korzystając z wyjątkowej okazji bycia w tym miejscu w1050 lecie chrztu Polski odnowiliśmy swój Chrzest Święty. Wybudowana przez Mieszka I rezydencja książęca pełniła funkcję siedziby władców państwa do 1138 roku. To prawdopodobnie w niej był podejmowany Otton III przez Bolesława Chrobrego podczas pielgrzymki do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie w 1000 roku.

         My także z tego miejsca udaliśmy się w dalszą pielgrzymkę do relikwii św. Wojciecha w Katedrze Gnieźnieńskiej. W samo południe uczestniczyliśmy we Mszy świętej koncelebrowanej z udziałem naszych księży: proboszcza parafii Dwikozy ks. Stanisława Czachora i wikariusza parafii Góry Wysokie ks. Krzysztofa Piekarskiego. Po mszy dołączyła do nas pani przewodnik, która oprowadzając po katedrze przekazała mam bardzo bogatą wiedzę historyczną. Obecna katedra jest trzecim w kolejności kościołem w tym miejscu. Pierwsza świątynia, która powstała w latach 970-977 została zniszczona podczas napaści dokonanej przez króla czeskiego Brzetysława w 1038 r. Po odbudowie katedra była miejscem synodu w latach 1103-1104 z udziałem legata papieskiego oraz świadkiem uroczystości związanych z odnalezieniem i umieszczeniem w niej relikwii św. Wojciecha. Ostatecznej przebudowy dokonano w XV-XVIII w. otaczając katedrę wieńcem kaplic, do których wejścia zamykają niezwykłe, ażurowe kraty. Szczególnie w prezbiterium przyciąga wzrok srebrna trumna z relikwiami i płyta nagrobna świętego Wojciecha oraz płyta biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. Na uwagę zasługują również brązowe Drzwi Gnieźnieńskie z XII w. ilustrujące żywot św. Wojciecha.

Po uzyskaniu bogatej wiedzy historycznej z początków chrześcijaństwa w Polsce udaliśmy się w drogę do Lichenia Starego. Miejsce, do którego zdążaliśmy wskazywała z daleka bardzo wysoka wieża oraz olbrzymia, lśniąca w słońcu kopuła Bazyliki Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej górująca nad okolicznymi lasami i miejscowościami. Po obiedzie i zakwaterowaniu udaliśmy się do Sanktuarium, aby uczestniczyć w Drodze Krzyżowej na Golgocie. Pod przewodnictwem ks. Krzysztofa w skupieniu przeżywaliśmy Mękę Pańską oraz powierzaliśmy swoje intencje i prośby Matce Boskiej i Jezusowi przy Stacjach Drogi Krzyżowej. W czasie oczekiwania na Apel Maryjny każdy osobiście przeżywał bliskość Boga i Maryi w otoczeniu i atmosferze Sanktuarium. Punktualnie o godzinie 21 w Bazylice został odprawiony Apel Maryjny, który wybrzmiał szczególnie uroczyście z udziałem kilku tysięcy pątników, a procesja ze świecami przed Bazyliką miała wyjątkowy urok. Z tymi wspaniałymi przeżyciami udaliśmy się na odpoczynek, by nazajutrz, skoro świt kontynuować pielgrzymowanie. O 7.30 zgromadziliśmy się w Bazylice, aby uczestniczyć we Mszy świętej koncelebrowanej z udziałem naszych księży, prosząc Matkę Bożą Licheńską o wstawiennictwo za nami u Jej Syna. Po nabożeństwie przejęła nas pani przewodnik, która w bardzo ciekawy i nabożny sposób (chwilami humorystyczny) przedstawiła nam dzieje powstawania Sanktuarium i budowy największej świątyni- Bazyliki Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej. Gospodarzami Sanktuarium są Księża Marianie, którzy w obliczu zwiększającej się liczby pielgrzymów postanowili wybudować większy kościół jako spełnienie polecenia Matki Boskiej, że tu będzie Jej Dom. Kustosz Sanktuarium ks. Eugeniusz Makulski (pochodzący z okolic Opatowa) bardzo poważnie potraktował polecenie Matki Boskiej i szybko zjednoczył sobie pielgrzymów w kraju i za granicą wokół idei budowy kościoła. W 1994r. rozpoczęto budowę świątyni, która postępowała bardzo sprawnie i w 1996r. poświęcono pierwszą kaplicę Trójcy Świętej, w której odprawiono nabożeństwo dla pracowników budowy. W 1999r. w czasie pielgrzymki do Polski Ojciec Święty Jan Paweł II pobłogosławił budowany nowy kościół. Przeniesienie Cudownego Obrazu Matki Bożej Licheńskiej z kościoła pw. św. Doroty do ołtarza głównego Bazyliki odbyło się 2 lipca 2006r. Niewątpliwie Bazylika wraz z wyposażeniem w elementy patriotyczno-narodowe to wspaniałe dzieło rąk ludzkich i błogosławieństwa Bożego, które codziennie daje pracę setkom mieszkańców, a tysiącom pielgrzymów duchową odnowę i patriotyczną dumę. Po zwiedzeniu innych obiektów kultu religijnego: kościoła pw. św. Doroty, apartamentów, gdzie Jan Paweł II mieszkał podczas wizyty w Sanktuarium czy cudownego źródełka udaliśmy się na obiad. W drodze powrotnej ostatnim etapem naszego pielgrzymowania był Las Grąbliński, w którym miały miejsca cudowne objawienia Matki Bożej.

        Dzięki Opatrzności Bożej ubogaceni wiarą i patriotyczną dumą wróciliśmy do domów. Pragniemy podziękować księdzu proboszczowi Stanisławowi i wikariuszowi Krzysztofowi za zorganizowanie tak wspaniałej pielgrzymki. Bóg zapłać.

                                                                                       Pielgrzymi