Parafialny Zespół Caritas Dwikozy

• 
• 

 

Parafialny Zespół Caritas przy Parafii p.w. Św. Andrzeja Boboli w Dwikozach został powołany do istnienia 22 grudnia 2014 roku. Jednak tradycja niesienia pomocy w imię chrześcijańskiej idei Caritas ma swoje wieloletnie korzenie w Parafii w Dwikozach. Parafialny Zespół Caritas to najmniejsza jednostka organizacyjna ogólnoświatowej Organizacji Charytatywnej jaką jest Caritas. Caritas parafialna jest podstawowym ogniwem Caritas. Oba nurty – „centralny” i „parafialny” – wzajemnie się uzupełniają i oddziałują na siebie. Działalność na szczeblu centralnym umożliwia realizację zadań zakrojonych na większą skalę. Centrala diecezjalna wnosi wkład koordynacyjny i formacyjny. Natomiast Caritas parafialna dociera bezpośrednio do osób potrzebujących różnorakiego wsparcia w swoim środowisku lokalnym. Caritas parafialna zostaje ustanowiona decyzją dyrektora Caritas diecezjalnej. Na czele Caritas parafialnej stoi proboszcz parafii.

Działalność Parafialnego Zespołu Caritas w Dwikozach skupia się na niesieniu Parafianom z okolicznych miejscowości pomocy materialnej oraz wsparcia duchowego. Wolontariusze z PZC wraz z Księdzem Proboszczem najpierw rozpoznają potrzeby osób ubogich, chorych czy znajdujących się w sytuacji kryzysowej, a następnie podejmują decyzję o formie i możliwościach udzielenia pomocy. Ważnym elementem jest zachęcanie całej wspólnoty parafialnej do świadczenia pomocy potrzebującym. Obszar Parafii Dwikozy to region sadowniczo – rolniczy, gdzie większość osób utrzymuje się z pracy w swoich gospodarstwach. Znaczący procent Parafian to osoby starsze. Niestety w rejonie Parafii jest również dużo osób poważnie przewlekle chorych, opuszczonych czy samotnych. Parafialny Zespół Caritas w Dwikozach od początku swojego istnienia ściśle współpracuje z Caritas diecezjalną w realizacji zadań charytatywnych. Dzięki temu niesiona jest pomoc w postaci:

• systematycznej, ciągłej pracy charytatywnej poprzez pełnienie dyżurów w Kancelarii Parafialnej;

• organizacji pomocy żywnościowej dla mieszkańców Parafii – uczestnictwo w Programie Operacyjnym Pomoc Żywnościowa 2014-2020 Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym, współpraca z Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Dwikozach, realizacja Akcji Ogólnopolskiej Zbiórki Żywności Caritas pod hasłem „TAK, Pomagam”;

• wydawaniu paczek żywnościowych dla potrzebujących szczególnie z okazji Świąt, ale także w trudnych sytuacjach materialnych;

• Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom – rozprowadzanie świec „Caritas”;

• Jałmużna Wielkopostna – kwesta na rzecz potrzebujących, rozprowadzanie „Baranków Caritas”;

• udział w Akcji „Tornister Pełen Uśmiechów”;

• odwiedzanie chorych potrzebujących i świadczenie im pomocy;

• organizowanie imprez i spotkań dla dzieci z rodzin w kryzysie np. spotkania opłatkowe, konkursy, wycieczki, loterie;

• organizacja wycieczek dla młodzieży i dorosłych do miejsc kultu religijnego w celu aktywizacji społecznej i integracji społeczności lokalnej;

• zachęcanie osób potrzebujących – korzystających z pomocy – do aktywności społecznej na rzecz parafii, lokalnej społeczności poprzez włączanie ich do organizacji różnych przedsięwzięć w parafii;

• uczestnictwo w akcjach pomocy dla poszkodowanych w wyniku katastrof, klęsk żywiołowych lub przypadków losowych np. pomoc powodzianom, chorym, pogorzelcom;

• organizacja zbiórek na rzecz pomocy finansowej w leczeniu osób poważnie chorych;

• współpracy z organizacjami państwowymi, społecznymi, samorządowymi oraz prywatnymi przedsiębiorcami;

• współpracy ze wspólnotami parafialnymi.

Członkowie Parafialnego Zespołu Caritas w Dwikozach to ludzie czynu, którzy w miarę swoich możliwości pracują jako wolontariusze na rzecz dobra lokalnej społeczności. Potrafią oni przezwyciężyć swoje słabości, poświecić swój wolny czas i podjąć aktywność. W praktyce realizują oni Przykazanie Miłości Bliźniego. Można powiedzieć, że w ten sposób postępując kierują się nauczaniem Jana Pawła II, w szczególności zaś następującymi słowami:

„Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni,

gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem,

nie mógłbym nawet nazwać miłością.”