Zastanawiamy się niejednokrotnie, co to Miłosierdzie. Często kojarzy nam się ze współczuciem dla biednych, ubogich. Ale to nie tak, bowiem Miłosierdziem jest sam Bóg, Miłosierdzie to Miłość, która rzeczywiście pochyla się nad słabością, niedolą materialną i duchową, nad cierpieniem. Na ziemi przez cały czas naszego pobytu doznajemy różnych przejawów Bożego Miłosierdzia. Począwszy od łaski wystarczającej do zbawienia każdemu człowiekowi. Bóg w swej miłości pragnie, by nasz sąd, ten ostateczny, był dla nas jak najłagodniejszy i zakończył się otrzymaniem jak największej nagrody. Dobry Bóg pełen miłosierdzia niechętnie posługuje się karą, jest cierpliwy, przebacza nam grzechy, daje czas na nawrócenie, na duchowe dojrzewanie i na naprawianie wyrządzonego zła, ponadto pozwala nam wynagradzać tym, których dotknęło spowodowane przez nas zło, tym, których przez swoje działanie skrzywdziliśmy, pogrążyliśmy w niedostatku, biedzie, problemach, smutku. Robi to w celu ocalenia nas od wiecznego potępienia. Objawia się nam jako Bóg „bogaty w miłosierdzie” (Ef 2,4), jako „Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy” (2 Kor 1,3).
Od Wielkiego Czwartku, przypadającego w bieżącym roku na dzień 29 marca, Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i Zmartwychwstanie Pana naszego - Jezusa Chrystusa.
Wielki Czwartek
Tego dnia we wszystkich kościołach katedralnych biskupi diecezjalni wraz z kapłanami odprawiają Mszę Świętą Krzyżma, podczas której święcone są oleje (chorych i krzyżmo) służące do udzielania przez cały roku sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. W trakcie Eucharystii duchowni odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Wieczorem w kościołach parafialnych i zakonnych rozpoczyna się, inaugurująca Triduum Paschalne, Msza Wieczerzy Pańskiej. Przed rozpoczęciem liturgii opróżnia się tabernakulum. Pozostanie ono puste aż do Nocy Zmartwychwstania Pańskiego.
Msza Święta w Wielki Czwartek jest dziękczynieniem za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Ostania Wieczerza, którą Jezus spożywał z apostołami, była tradycyjną ucztą paschalną, przypominającą wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej. Wszystkie gesty i słowa Jezusa, błogosławieństwo chleba i wina nawiązują do żydowskiej tradycji. Jednak Chrystus nadał tej uczcie nowy sens. Mówiąc, że poświęcony chleb jest Jego Ciałem, a wino Krwią, ustanowił Eucharystię. Równocześnie nakazał apostołom: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Tradycja upatruje w tych słowach ustanowienie służebnego kapłaństwa, szczególne włączenie apostołów i ich następców w jedyne kapłaństwo Chrystusa.
„Hosanna! Chwała Temu, który przychodzi w imię Pana (….) Hosanna na wysokościach!” (Mk 11, 9-11) Takie triumfalne okrzyki towarzyszyły tłumowi witającego Pana Jezusa w Jerozolimie. Wielu ludzi kładło swoje płaszcze na drodze, po której przejechać miał Jezus na osiołku, jeszcze inni radośnie machali zielonymi gałązkami. To wszystko, by oddać chwałę Panu Bogu.
Nikt jeszcze wtedy z najbliższych Jezusowi osób, uczniów, przechodniów czy przypadkowych gapiów nie miał świadomości, że ten triumfalny wjazd jest początkiem największej ofiary miłości w dziejach całego świata.
Za nami czas Świętych Rekolekcji, czas duchowej odnowy. W naszej parafii nauki prowadził ksiądz Jerzy Ziaja z diecezji przemyskiej. Podczas głoszonych homilii kapłan wielokrotnie poruszał bardzo istotną kwestie – ludzkiego cierpienia oraz udziału, a raczej coraz mniejszego zaangażowania się wiernych we współudział w Męce Pańskiej. W krajach zachodniej Europy coraz trudniej znaleźć świątynie, w której odprawiane są nabożeństwa upamiętniające cierpienie i drogę na krzyż Jezusa.
Bardzo łatwo jest być przy kimś kto odnosi sukcesy, jest w pełni sił fizycznych, tryska zdrowiem i uśmiechniętą, rozpromienioną twarzą….. Dużo zaś trudniej towarzyszyć drugiej osobie w cierpieniu, bólu, bezradnie patrząc na wykrzywiony grymas twarzy nieuleczalną chorobą, paraliżem czy ranami spowodowanymi nieszczęśliwym wypadkiem.
W tym roku Spotkanie Młodych Diecezji Sandomierskiej odbędzie się na przełomie kwietnia i maja w naszym, zawichojskim dekanacie. To ważne wydarzenie poprzedza duchowe przygotowanie, którego widzialnym znakiem jest modlitwa przed Ikoną Chrystusa Odkupiciela od lat towarzysząca modlitewnym spotkaniom młodych. Od 4 do 10 marca br., wizerunek Chrystusa obecny był w naszej wspólnocie. Z tej racji przez cały tydzień odbywały się nabożeństwa w intencji młodzieży naszej diecezji oraz w intencji duchowych owoców zbliżających się Dni Młodych. W modlitwie adoracyjnej uczestniczyli: młodzież, dzieci oraz przedstawiciele grup parafialnych. Ten czas modlitwy wprowadza naszą wspólnotę do kolejnego etapu przygotowań zarówno od strony duchowej jak i materialnej.
Święty Andrzeju Bobolo, Patronie naszej parafii oraz św. Stanisławie Kostko, Patronie dzieci i młodzieży – wypraszajcie młodym ludziom łaskę odkrycia piękna wiary…
Odwiedza nas 5 gości oraz 0 użytkowników.