Święto Niepodległości jest wyjątkowym dniem dla wszystkich Polaków. Obchodzimy je w listopadzie, w czasie szczególnej refleksji nad przemijaniem. Jeszcze niedawno sprzątaliśmy groby zmarłych, paliliśmy znicze. Chcieliśmy w ten sposób pokazać, że o nich pamiętamy. Zapalaliśmy też znicze na grobach nieznanych żołnierzy, którzy w różnym czasie oddali życie za naszą Ojczyznę. W tym wyjątkowym dniu rodzi się refleksja, czy potrafimy cieszyć się wywalczoną wolnością, tak jak nasi przodkowie kiedyś? Czy potrafimy ją pielęgnować? Udział Polaków w obchodach pokazuje, że uczucia patriotyczne są w nas żywe, a radość z odzyskanej niepodległości wielka.
Uroczyste obchody z okazji 99-tej rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości rozpoczęło nabożeństwo w intencji Ojczyzny, na które licznie przybyli mieszkańcy, przedstawiciele władz samorządowych, na czele z wójtem gminy p. Markiem Łukaszkiem i przewodniczącym rady gminy p. Markiem Koziełem, a także przedstawiciele organizacji, instytucji oraz poczty sztandarowe.
31 października 2017 roku po raz drugi spotkaliśmy się na Balu Wszystkich Świętych. Najliczniejszą grupę „Świętych” stanowili aniołowie, ale mogliśmy również spotkać św. Cecylię, św. Kacpra, Matkę Bożą, św. Franciszka z Asyżu, św. Franciszka z Fatimy oraz wiele innych świętych postaci, które znamy z dziejów Kościoła bądź też dlatego, że są naszymi patronami. Wspólnie z ks. proboszczem Stanisławem Czachorem, panią dyrektor Przedszkola Samorządowego w Dwikozach Magdaleną Binek, gospodarzem – panem dyrektorem Piotrem Kiełczewskim, nauczycielami, obsługą, rodzicami, przedszkolakami i naszymi uczniami obejrzeliśmy scenkę rodzajową w wykonaniu uczniów klasy VII, która ukazała drogę do świętości, możliwą do osiągnięcia przez każdego człowieka, jeśli tego pragnie. Następnie dzieci bawiły się na ”dmuchańcu”, mogły umalować twarz, zrobić fryzurę, wybrać balonową postać, wziąć udział w grach sportowych. Uczniowie bawili się również z chustą animacyjną, mogli wykazać się zręcznością na twisterze i zaprezentować swoje umiejętności podczas tańców integracyjnych. Na koniec wspólnego świętowania był słodki poczęstunek, aby pokrzepić także spragnione ciało.
W sobotę 7. października br. w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Bogorii na wspólnym uczczeniu swej Patronki spotkały się Koła Różańcowe naszej diecezji. Sprawowana w tym dniu Eucharystia zainaugurowała również ważne wydarzenie - Jerycho Różańcowe z okazji 200-lecia Diecezji Sandomierskiej. Jerycho różańcowe to czuwanie modlitewne, które trwa 24 godziny w jednej parafii.
Intencje Jerycha Różańcowego w każdej parafii są takie same i obejmują: wynagrodzenie Panu Bogu za nasze grzechy, naszego narodu i świata oraz o nawrócenie grzeszników, modlitwę za Kościół Święty, w intencji Ojca Świętego Franciszka, naszych Biskupów, Kapłanów oraz o nowe powołania do życia kapłańskiego i życia konsekrowanego. Istotną intencją jest modlitwa za całą naszą diecezję (w 200-lecie jubileuszu), a szczególnie za trwający III Synod Diecezji Sandomierskiej. Wstawiennictwu Matki Bożej polecane są poszczególne wspólnoty parafialne, rodziny, małżonkowie, młodzież i dzieci.
W ten modlitewny szturm włączyła się również nasza parafia, której mieszkańcy trwali przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie od 29 do 30 października. Czuwanie rozpoczęło się Mszą św., której przewodniczył ks. kan. Stanisław Czachor – proboszcz parafii i dziekan dekanatu Zawichost, zaś okolicznościową homilię wygłosił ks. prałat Stanisław Szczerek – emerytowany proboszcz sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Ożarowie.
Pierwsza sobota października już po raz siódmy w naszej Diecezji jest dniem spotkania w modlitwie różańcowej Kół Żywego Różańca. W tym roku pierwszą sobotę obchodziliśmy 7. października – jakże wymowna data – w Święto Matki Bożej Różańcowej; natomiast miejscem tegorocznego spotkania było Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Bogorii koło Staszowa.
Wielka rzesza zgromadzonych czcicieli Matki Bożej Różańcowej w skupieniu przed polowym ołtarzem na placu przy kościele trwała w modlitwie różańcowej. Tym razem odmawiany różaniec miał szczególną siłę, moc i potęgę. To nie tylko odpowiedź na wezwanie Matki Bożej do odmawiania różańca wyrażone 140 lat temu w Gietrzwałdzie i 100 lat temu w Fatimie, to przede wszystkim trwanie w jedności z tysiącami osób, którzy wzdłuż polskich granic z różańcami w dłoniach realizowali duchowe wydarzenie „Różaniec do granic”.
Odwiedza nas 5 gości oraz 0 użytkowników.