Życie ludzkie jest DAREM BEZCENNYM, nie ma takiej jednostki miary, aby zbadać jego wartości, nie można go kupić, zamówić, sprowadzić tylko do wymiaru czysto materialnego…. Każde nowe życia oprócz ciała ma DUSZĘ czyli pierwiastek nieśmiertelny. Nie można więc przejść obok niego obojętnie, z przymrużeniem oka, biernie przyglądając się jednemu z największych grzechów ludzkości.
W ostatni piątek 24 marca, kiedy w Polsce obchodziliśmy NARODOWY DZIEŃ ŻYCIA w naszym kościele parafialnym odbyła się wyjątkowa Droga Krzyżowa. Osoby zaangażowane w działalność Domowego Kościoła odczytały stacje poruszające, zmuszające do myślenia, powodujące budzenie w naszych sumieniach wrażliwości na sens i wartość każdego ludzkiego życia.
Duchowa adopcja jest to osobista modlitwa za poczęte a nienarodzone dziecko, którego życie jest zagrożone pod sercem swojej matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie Bogu. Modlitwa ta trwa dziewięć miesięcy, tyle ile rozwija się dziecko w łonie matki i rozpoczyna się przyrzeczeniem złożonym uroczyście w kościele. Zobowiązanie modlitewne polega na odmawianiu codziennie jednej tajemnicy różańca oraz specjalnej modlitwy w intencji poczętego dziecka i jego rodziców. Wskazane jest również, aby do modlitwy dołączyć jakieś dobrowolne postanowienie np.: czytanie Pisma Świętego, adoracja Najświętszego Sakramentu, udział we Mszy św. w dzień nieobowiązkowy etc. Dzieło Duchowej Adopcji ma swoje źródło w objawieniach Matki Bożej w Fatimie. Maryja wzywała wówczas do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które ranią Jej Niepokalane Serce. Wśród tych grzechów niewątpliwie jest grzech aborcji – zabójstwa dzieci nienarodzonych.
W niedzielę 5. marca, na Mszy Świętej o godzinie 10.00 nastąpiło wręczenie dzieciom klas trzecich ich pierwszych modlitewników. To wydarzenie łączy się nierozerwalnie z przygotowaniem naszych pociech do przyjęcia pierwszej Komunii Świętej. Przystąpienie do Stołu Pańskiego to nie tylko święto dziecka, ale całej rodziny i szansa na pogłębienie przyjaźni z Bogiem oraz na odnowienie życia zgodnie z zasadami Ewangelii.
Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu okazała się bardzo dobrym momentem na wręczenie książeczek do nabożeństwa. Bez doszukiwania się szczególnej symboliki wszyscy wiemy, że to przecież MODLITWA stoi jako pierwsza, obok POSTU i JAŁMUŻNY, wśród ewangelicznych dobrych uczynków. Modlitwa przepełniona wiarą i ufnością.
W niedzielę 26 lutego gościliśmy w naszej świątyni Siostry Służebniczki Dębickie, które przybyły do nas z Szewnej, Rudnika oraz Stalowej Woli, gdzie obecnie realizują swoje powołanie. Ich duch rozmodlenia, radości i życzliwości oraz piękny śpiew napełniał wnętrze kościoła i przenikał do naszych serc. W czasie spotkania Siostry w interesujący sposób przybliżały postać prekursora ich zgromadzenia – błogosławionego Edmunda Bojanowskiego oraz ukazywały zakres działania i posługi Służebniczek na terenie Polski i poza jej granicami. Miłość mająca swe źródło w Bogu, miłość, która przenikała serce Edmunda i rozlewała się na najmniejszych: dzieci, chorych i opuszczonych, przynagla dziś serca Sióstr Służebniczek do pracy w szkołach, ochronkach, przedszkolach i szpitalach. „Chcemy chronić dzieci przed utratą wiary w Boga i moralnym zniszczeniem. Chcemy pomóc rodzicom wychowywać młode pokolenie i dawać miłość tym dzieciom, które z różnych przyczyn tej miłości nie doświadczają od najbliższych.” – mówiła s. Ewa.
Odwiedza nas 8 gości oraz 0 użytkowników.